Nowa Huta. Przestrzeń tożsamości

Unikatowość Nowej Huty w wymiarze historycznym, funkcjonalnym, morfologicznym i społecznym sprawia, że jak to podkreśla autor, stanowi ona doskonały poligon badawczy, na którym z wielką intensywnością zachodziły procesy społeczno-przestrzenne, prowadzące do kształtowania się tego obszaru jako miejsca i budowania tożsamości jego mieszkańców.

Przeprowadzona w pracy analiza procesów i zdarzeń o znaczeniu kluczowym dla kształtowania się tożsamości terytorialnej dostarcza niezwykle cennych obserwacji, zarówno w zakresie weryfikacji koncepcyjnych uogólnień jak i ukazywania krytycznych dla praktyki budowania tożsamości mechanizmów społecznych i jednostkowych zdarzeń.

(...) Bez wątpienia jest to jedno z pełniejszych opracowań dorobku w zakresie problematyki tożsamości terytorialnej w polskim piśmiennictwie. Tak szerokie rozważania teoretyczne uzasadnia próba zaproponowania własnej definicji przestrzeni tożsamości, która modyfikuje dotychczasowe ujęcia by lepiej oddać istotę opisywanego zjawiska.
Dr hab. Iwona Sagan, prof. UG